Kiedy w tej słynnej książce, jednej z najsłynniejszych, jakie przechowuje nasza cywilizacja, w rozważaniach o tajemniczej naturze czasu czytamy (XI 20), iż istnieją trzy jego dziedziny, "obecnych rzeczy minionych, obecność reczy teraźniejszych, obecność rzeczy przyszłych", może nam zaświtać myśl o tym, że w strefie, do ktĂłrej należą Wyznania, owe trzy dziedziny są w szczegĂłlny sposĂłb zjednoczone. Strefą tą jest trwała, nieprzemijająca dziedzina literatury prawdziwie klasycznej. Właściwa nam tradycja kultury polega na tym, że istnieje pewna liczba dzieł, ktĂłre stale nam towarzyszą i są dla nas zawsze obecne, jakiekolwiek by ogromne fale czasu z przyszłości przetoczyły sie - poprzez teraźniejszość - ku przyszłości i w nią zapadły. (ze wstępu Zygmunta Kubiaka)